Przez wiele wieków podział obowiązków domowych na kobiece i męskie był silnie zaznaczony, co odzwierciedlały zabawki dziecięce. Przędzenie, tkanie, szycie, haftowanie i inne robótki ręczne postrzegano jako zajęcia przeznaczone dla kobiet. Dziewczęta wdrażano w nie od najmłodszych lat, często przy użyciu pełnowymiarowych narzędzi i akcesoriów. Posiadaczki lalek mogły ćwiczyć swoje umiejętności krawieckie na miniaturowych wykrojach i ubrankach, od połowy XIX w. także za pomocą dziecięcych maszyn do szycia na korbkę. Analogicznie angażowano chłopców w prace stolarskie, ciesielskie czy budowlane. W XX w. wielu wytwórców zabawek oferowało zestawy małych, choć w pełni funkcjonalnych narzędzi np. do obróbki drewna. Wyobraźnię przestrzenną rozwijały m.in. spopularyzowane w XIX w. zestawy do tworzenia makiet wsi czy miasteczek, a także kamienne i drewniane klocki budowlane. Zarówno zabawki konstrukcyjne, jak i te związane z robótkami ręcznymi doskonale wspomagają rozwój zdolności manualnych oraz kreatywności, dlatego do dziś cieszą się powodzeniem, choć oczywiście współcześnie są wiele bezpieczniejsze w użytkowaniu i adresowane do wszystkich dzieci niezależnie od płci.