Utrzymanie ładu wokół siebie jest naturalną potrzebą człowieka, jednak przez wiele stuleci pojęcie schludnego wnętrza znacznie odbiegało od współczesnego. Porządek zredefiniowali XVII-wieczni Holendrzy, których domy lśniły czystością. Wiernie odtworzone akcesoria do sprzątania – np. miotły, szczotki, a także żelazka – znajdowały się w pralniach i suszarniach miniaturowych holenderskich domów kredensowych. Podobne sprzęty, a później całe szafy gospodarcze, można było znaleźć w edukacyjnych, przeznaczonych do zabawy kuchniach norymberskich. Choć w XIX w. dziewczynki chętnie korzystały z małych żelazek do prasowania lalczynych ubiorów, trudno znaleźć pochodzące z tego okresu przykłady funkcjonalnych zabawek związanych np. z zamiataniem czy myciem podłóg – być może dzieci z zamożnych rodzin nie odtwarzały w zabawach naśladowczych tych należących do służby czynności? W XX w., zwłaszcza od lat powojennych, sprzątaniem zajmowała się już niemal każda pani domu, a pomoc najmłodszych była przy tym wprost nieoceniona. Wtedy też popularne stały się dopasowane do dziecięcych rąk szczotki, miotły i szufelki, a nawet malutkie, lecz działające odkurzacze, dzięki którym generalne porządki mogły być nie lada atrakcją.