Meble salonowe należą do najpiękniejszych i najbardziej wyszukanych – są wszak wizytówką domu, także tego odgrywanego w zabawie. Już w XVII w. salony drogocennych, kolekcjonerskich domów dla lalek zapełniano bogato zdobionymi miniaturami eleganckich mebli drewnianych i tapicerowanych. Dzieci z zamożnych rodzin bawiły się natomiast zestawami pokojowymi, w tym popularnymi od XIX w. salonami dla lalek, które kupowano wraz z kompletem mebli i wyposażenia. Dostępne były też oddzielne mebelki w różnych rozmiarach, wykonane z rozmaitych materiałów, np. drewna, metalu, marmuru i kości słoniowej. Meble dla lalek odzwierciedlały styl swojej epoki – od lat międzywojennych stawały się coraz lżejsze i bardziej uproszczone, zaczęto też używać do ich produkcji tworzyw sztucznych. Choć w Polsce nie istniała tradycja wytwarzania domów dla lalek, to różnorodne mebelki były specjalnością wielu zakładów zabawkarskich. Urządzanie lalczynych salonów pozwalało kształtować dobry gust dziecka, a samodzielne tworzenie dodatków – poduszeczek, zasłon, dywanów czy serwetek  – rozwijać zdolności manualne.